Badania USG w ciąży

Idealnym momentem na wykonanie tego badania jest okres pomiędzy 12-13 tygodniem ciąży ze względu na odpowiednią długość ciemieniowo-siedzeniową płodu. Głównym celem tego badania jest wstępna ocena budowy anatomicznej płodu oraz ocena ryzyka wystąpienia wad genetycznych.  

Szczegółowe badanie ultrasonograficzne w tym okresie może wykonać jedynie lekarz posiadający kwalifikacje do oceny ryzyka wad chromosomalnych płodu udokumentowane certyfikatem FMF (The Fetal Medicine Foundation). Najlepsze wyniki badania przesiewowego uzyskuje się łącząc go z badaniami biochemicznymi z krwi mamy. W tym celu równolegle do badania ultrasonograficznego wykonywany jest test podwójny – PAPP-A+βHCG w kierunku wad płodu uwarunkowanych genetycznie, który w zestawieniu z wywiadem i wynikiem badania ultrasonograficznego (NT i FHR) stanowi zintegrowane prenatalne badanie przesiewowe I trymestru (tzw. test złożony) dając  szczegółowy obraz sytuacji genetycznej płodu.

Badanie ultrasonograficzne pomiędzy 11. a 13.6 tygodniem ciąży wykonywane jest sondą brzuszną i/lub dopochwową i obejmuje:

• ocenę liczby pęcherzyków ciążowych i płodów w jamie macicy
• ocenę czynności serca płodu (FHR)
• pomiar biometryczny mający na celu weryfikację wieku ciążowego
• ocenę anatomii płodu (czaszki, powłok jamy brzusznej, żołądka, serca, pęcherza moczowego, kręgosłupa, kończyn, kosmówki
• ocenę ryzyka wystąpienia najczęstszych aberracji chromosomowych (wad genetycznych), czyli trisomii 21, 18 i 13, na podstawie markerów ultrasonograficznych: przezierności karku płodu (NT) oraz czynności serca płodu (FHR), a także kości nosowej (NB), indeksu pulsacji w przewodzie żylnym (DV PIV) i przepływu przez zastawkę trójdzielną (TR).