Opieka medyczna nad parą planującą ciążę, czyli tzw. opieka przedkoncepcyjna (prekoncepcyjna) służy odpowiedniemu przygotowaniu organizmu kobiety do zapłodnienia, czyli zapewnieniu optymalnych warunków do zajścia w ciążę oraz zminimalizowaniu ryzyka powikłań w trakcie ciąży. Nie ma w Polsce zaleceń dotyczących poradnictwa przedkoncepcyjnego, a jego podstawowym elementem jest wizyta prekoncepcyjna u ginekologa. Wizyta ma charakter diagnostyczny i ma na celu dostarczenie pacjentom fachowej porady dotyczącej przygotowania się do poczęcia.
Wizytę prekoncepcyjną należy zaplanować ok. 3-6 miesięcy przed planowanym zajściem w ciążę, zarówno pierwszą, jak kolejne. Taki czas potrzebny jest do tego, aby wystarczająco wcześnie móc zacząć przyjmować odpowiednie witaminy i mikroelementy, wykonać niezbędne badania i szczepienia ochronne, a także prawidłowo zdiagnozować ewentualne czynniki ryzyka powikłań ciąży.
Podczas wizyty prekoncepcyjnej lekarz ginekolog, na podstawie szczegółowego wywiadu, zleca pacjentce (a w razie potrzeby również jej partnerowi) odpowiednie badania służące ocenie czynników ryzyka związanych z zajściem w ciążę i jej przebiegiem. Lekarz analizuje nawyki zdrowotne pary i ocenia ryzyka wynikające z ewentualnych chorób przewlekłych, przebytych infekcji organizmu oraz diagnozy genetycznej. Szczególną uwagę lekarz poświęca kwestii właściwej suplementacji organizmu kobiety, w szczególności indywidualnemu doborowi zalecanej dawki kwasu foliowego, który jako jedyna witamina ma udowodnioną skuteczność w zapobieganiu wadom płodu.
Kolejną szczegółowo analizowaną podczas wizyty prekoncepcyjnej kwestią są przebyte choroby zakaźne, takie jak HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, toksoplazmoza, różyczka, ospa wietrzna i inne. Jeśli pacjentka nie ma pełnej wiedzy na temat historii tych chorób, lekarz decyduje o odpowiednich badaniach stężenia antygenów lub przeciwciał, a w przypadku braku odporności może skierować ją na odpowiednie szczepienia ochronne. Podczas wizyty lekarz analizuje również ryzyko nosicielstwa chorób przenoszonych drogą płciową, w tym Chlamydia trachomatis.
Istotną kwestią w bilansie zdrowia kobiety planującej ciążę, jest diagnostyka chorób przewlekłych, które w znaczny sposób mogą obniżać szanse na zajście w ciążę oraz donoszenie i urodzenie zdrowego dziecka. Szczególną uwagę lekarz zwraca na otyłość, cukrzycę typu 2, nadciśnienie, a także astmę, choroby reumatologiczne, choroby psychiczne i nowotworowe. W razie potwierdzenia chorób przewlekłych, lekarz ginekolog, w porozumieniu z innym lekarzem specjalistą, może zmodyfikować leczenie przy użyciu leków dozwolonych w czasie ciąży.